Garage 2020 x Reframing Academy

Het avontuur dat Garage 2020 heet. 

In oktober is de Garage2020 Rotterdam van start gegaan, een ambitieus initiatief van FlexusJeugdplein, Stek Jeugdhulp en TriviumLindenhof om innovatieve nieuwe ideeën en concepten te ontwikkelen om de jeugdzorg overbodig te maken. 15 enthousiaste garageleden uit de jeugdhulp en het bedrijfsleven werken samen aan baanbrekende vernieuwing. Beatrijs Voorneman, één van de Senior ontwerpers bij Reframing Studio begeleidt het ontwerpproces wat in de Garage plaats vindt. In onderstaande blog schrijft ze over het avontuur dat Garage2020 heet. 

Betekenisvolle innovatie
In de Garage worden er wekelijks hersenen gekraakt en handen uit mouwen gestoken om te komen tot betekenisvolle innovatie. Innovatie die laat zien dat het anders kan. Innovatie die gepast is en de gebruiker centraal zet. Uitgaande van de mogelijkheden die de toekomst biedt. De Garage2020 is als een laboratorium waarin je je mag verwonderen, je heel goed moet luisteren, en fouten mag maken. En in die probeerruimte ontstaan concepten. Concepten die laten zien dat het anders kan. 

Het hier en nu
In de Garage werken we volgens de processtappen van de Reframing Methode. Tijdens de eerste stap ontleedden we de huidige situatie: ‘hoe ziet jeugdzorg er nu uit? Hoe wordt jeugdzorg nu ervaren? En waarom is het zoals het is?’ Door middel van drie customer journeys zijn de levens van drie kinderen in kaart gebracht. De fijne momenten, maar ook de pijnlijke, de knuffels en de botsingen, het hopen en de teleurstelling, het warme en het ijskoude. 

Drie kinderen, wiens pad zich waarschijnlijk nooit heeft gekruist. Heel misschien bij toeval ergens op de Lijnbaan. En toch zijn er, wanneer je door je oogharen kijkt, verbanden te zien, patronen van pijnpunten.

• Zo is daar in ieder verhaal een gebrek aan grip. Grip op de thuissituatie, waar de dingen gingen zoals ze gingen, en je was nog te klein om aan de bel te trekken. Grip op het zorgtraject waar je, als in de wildwaterbaan, werd meegesleurd, kopje onder ging en totaal gedesoriënteerd uit kwam.
• Er was in ieder verhaal sprake van pesten op school, waardoor zelfs de context die op papier neutraal zou moeten zijn een bedreiging vormde voor je veiligheid, je eigenwaarde en je trots.
• En er was dat grote ontbreken van hulp bij de eerste signalen. Geen tante, buurvrouw, leerkracht of postbode die hardop durfde te zeggen: hier klopt het niet. Geen uitgestoken hand, of in ieder geval te laat. 

Tijdreizen
Na het stilstaan bij het nu, maakten we aan de hand van de Reframing Methode een tijdreis naar 2020. Onze uitdaging ligt tenslotte in het ontwerpen voor de toekomst. Maar hoe ziet die toekomst eruit? Hoe verandert de wereld de komende jaren en hoe beïnvloeden deze veranderingen het opvoeden en opgroeien in 2020? We zagen een toenemende ongelijkheid, een verminderend ontzag voor gezag, digitalisering en robotisering. En terwijl we verwonderd om ons heen keken, stonden we ook stil bij dat, wat nooit zal veranderen. Mensen zijn groepsdieren, kinderen doen alles voor de aandacht van hun ouders en een puber denkt al gauw dat de wereld om hem draait.  Onze omgeving definieert ons gedrag en dus ook de manier waarop kinderen straks opgroeien en de manier waarop ouders straks opvoeden. Dit gedrag hebben we gevat in het Garage framework, opgebouwd uit twee dimensies. Eén Dimensie die beschrijft hoe mensen in 2020 omgaan met een toenemende druk om te presteren en alles uit het leven te halen, met aan de ene zijde een reactieve houding (carpe diem) en aan de andere zijde een proactieve houding (the American dream). 

De tweede dimensie beschrijft de sociale context waarin mensen opvoeden en opgroeien in 2020, met aan de ene zijde een gedeelde verantwoordelijkheid die gefaciliteerd wordt door netwerken, platformen en collectieven (it takes a village to raise a child) en aan de andere zijde het individu (it takes everything to stand alone) de mogelijkheid om het helemaal zelf op je eigen manier te doen gefaciliteerd door de tools en diensten die je straks volledig naar je eigen hand kan zetten.

3 projecten
De derde stap van het proces is de ontwerpstap. De Garage-leden zijn in drie teams aan de slag gegaan met verschillende thema´s. 

1. Team Grip onderzoekt hoe zij kinderen, die in 2020 de grip op hun leven verliezen, in staat kunnen stellen de grip op hun leven weer terug te winnen. 
2. Team Vroegsignalering, wil opvoeders en hun omgeving zich ervan bewust maken dat opvoeding misschien wel het moeilijkste is wat we ooit zullen doen. Dat het oké is als je daar in je eentje niet helemaal uitkomt.  En onderzoekt wat nodig is om dat met elkaar bespreekbaar te maken.
3. Team School onderzoekt hoe een sociale groep beschermend kan zijn voor kwetsbare kinderen. 

Iedere groep heeft vervolgens één of meerdere kwadranten geselecteerd om voor te ontwerpen en op basis van ambitie een ontwerpmissie en interactievisie geformuleerd. Wat wil je bereiken met het ontwerp? En hoe wil je dat gaan doen? 

Ontwerpen
Tijdens de laatste ontwerpstap vorm de ontwerpmissie en de interactievisie de basis voor het ontwerp. Ieder groep is aan de slag gegaan met het genereren van ideeën. In ongeveer een maand tijd zijn er ideeën gevormd, gepresenteerd, verbeterd en ten slotte geëvolueerd tot concept. Deze concepten zijn vervolgens getest in het wild. Onder de bezielde begeleiding van De Afdeling Buitengewone Zaken heeft ieder groep een protoype gemaakt en geëvalueerd met de doelgroep. 

De Garageleden hebben zich in de afgelopen 3 maanden ontpopt tot een groep gedreven ontwerpers, reframers, dwarsdenkers en omdenkers. Ik ben trots dat ik daaraan heb mogen bijdragen.

-Beatrijs Voorneman